Esther Miskotte

Op de boekenbeurs in Peking

"How did a little person from Holland get an invitation to come to a big country like China?”

Nerveus repeteer ik in mijn hoofd nog eens de eerste zin van mijn presentatie.
Mijn tolk Sophia en ik zitten op de eerste rij bij een groot scherm in hal 2 van de Beijing International Book Fair.
Naast mij maakt een recensent van de gelegenheid gebruik om zijn middagslaapje te doen.
Een andere recensent bladert ernstig in mijn derde drakenboek.
Dan begint mijn eigen introductiefilmpje.
“Hello. My name is Esther Miskotte.”
Mijn hoofd is zo groot dat het de eerste twee rijen van het publiek met gemak had kunnen opslokken. Maar dat doet het niet.
Het glimlacht vriendelijk en zegt:
“I am a writer and illustrator from Holland.”
Dan stapt een lokale bestuurder naar voren, roept iets in het Chinees en maakt een uitnodigend gebaar.
Met klamme handjes neem ik de microfoon over.
Ik begin met een compliment aan de kinderen. Sommigen zitten al wel een half uur op een krukje te wachten tot we nou eindelijk eens draken gaan kleien. Maar ze moeten nog even geduld hebben. Net als hun ouders.
De ppt is een succes. De foto’ s van Amsterdam en Haarlem, van mijn familie, van mijn favoriete jeugdboeken, van het tekenen in Artis, van mijn werktafel… alles wordt door honderden Chinezen met belangstelling bekeken. Sophia vertaalt elke zin van mij in het Chinees.
Daarna mogen de recensenten spreken. Ze nemen er de tijd voor! 
“This man says.. Your books will teach the children how to become a good person.” vertaalt Sophia de slotspeech.
Op de tweede rij zie ik een jongetje kapseizen met kruk en al. Hij kijkt geschrokken naar zijn moeder.
Nu komt de knappe jonge juf Cynthia het podium opgestapt in een soort cheerleader pakje met roze konijnen-oren op haar hoofd. Glitters schitteren boven haar ogen en op haar wangen. Het staat haar uitstekend.
Ik had een activiteit rond "Drakensnot" verwacht, maar de Chinezen hebben " Drakenfeest" uitgekozen als promotietitel.
Toevallig is dat ook het boek, dat ik zal gebruiken tijdens de aanstaande kinderboekenweek in Nederland. De platen knallen levensgroot van het scherm. Ik kijk gespannen toe hoe Cynthia “Drakenfeest” voorleest. Haar intonatie lijkt overdreven.. maar doet me denken aan die van de acteurs in de Chinese opera, die we deze week uiteraard hebben bezocht. Ze maakt er een mooi stuk van, compleet met een harde “ POEF!” voor de rookwolken en met snerpend gelach van de heksen. De kinderen kijken en luisteren ademloos. Bij het lieve liedje van het konijntje, proberen ze zachtjes mee te zingen. Wat een droppies zijn het, met hun verbaasde kraalogen en hun zwarte pluishaartjes! Dan komt het volgende onderdeel, in mijn rooster woest vertaald met:
"Esther- make ceramic craft- to enjoy dinosaur handicraft story party."
Ijverig draaien de kindjes de kleiballetjes tussen hun handjes met hulp van mama's, papa's, opa's en oma's. Als de draakjes klaar zijn mogen de kinderen hun creatie laten zien. En de ouders komen boeken kopen. Alle kindjes moeten natuurlijk met mij en de grote Draak Djordjo op de foto. De mensen staan hier net zo braaf in de rij als bij de kabelbaan of bij het pretpark. Ik weet wel- na een maand reizen door dit enorme land - dat er in China bij elke attractie heel veel mensen op de been komen.....maar dat ik zelf nu onderdeel van zo'n attractie ben....Dat is een heel vreemd gevoel!
Die avond drijf ik, na een fantastische Chinese maaltijd, tevreden tussen verliefde stelletjes en vrolijke families, in het zwembad van ons Sovjet-achtige hotel. De lucht is warm en vleermuizen fladderen rakelings over het water.
Mij lijkt het zo erg niet ... als “de Chinezen” "het" over gaan nemen in Europa. Gezellig!

Lees meer >> | 1219 keer bekeken